Hayat tersine yaşanmalıydı bence.
 
        Önce ölümü savuşturmalıydık başımızdan.
	Yirmi yılımızı huzurevinde geçirip.
        Çok gençleştiğimiz için atılmalıydık.
	Altın bir saatimiz olduktan sonra işe başlamalıydık. 
        Kırk yıl çalışmalıydık, ta ki emekliliğin tadını çıkarabilecek
        denli gençleştiğimiz güne kadar. 
        Üniversiteye gitmeliydik sonra, liseye hazır hale gelene dek 
        Parti yapmalıydık
	İyice ufalmalıydık,oyun oynayıp.. 
        Sorumlulukları unutmalıydık. 
        Küçük bir kız ya da bir erkek bebek olunca annemize dönmeli, 
        son dokuz ayımızı yüzerek geçirmeli 
        ve sevgi dolu bir bakışta son bulmalıydık. 
        
        Norman Glass 




© 1999 - 2015 Murathan Bostancı posta göndereyim